Καλοκαιρινοί προορισμοί χωρίς πλοίο!


Η οικονομική κατάσταση των περισσότερων έχει πλέον αλλάξει. Για να ακριβολογώ έχει επιδεινωθεί, με αποτέλεσμα όλα τα έξοδα να συρρικνώνονται από τα καθημερινά ψώνια ως και τις διακοπές. Για τις διακοπές λοιπόν ψάχνοντας οικονομικότερες λύσεις μπορεί κάποιος να καταλήξει σε πανέμορφους ηπειρωτικούς προορισμούς που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα νησιά, ταυτόχρονα όμως γλιτώνουν και από τα υπέρογκα έξοδα των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων. Αναφέρω κάποιους τους οποίους έχω επισκεφτεί, αν και υποπτεύομαι ότι θα έχετε κι άλλους πολλούς να μου πείτε. :) :)

  • Μεσσηνία. Έγραψα σε προηγούμενο post για τον υπέροχο αυτό τόπο. Απίστευτος ήλιος, ζεστός καιρός, πολλά μέρη να επισκεφτείτε, ατελείωτες αμμουδιές και ποικιλία επιλογών διασκέδασης. http://timefortrips.blogspot.gr/2012/07/blog-post_7296.html
Φοινικούντα
  • Σύβοτα Θεσπρωτίας. Αχχχχ ανυπομονώ να ξαναπάω!!! Είχα πάει πολύ παλιά και θυμάμαι ότι ήτανε πραγματικός παράδεισος. Πράσινο και καταγάλανα νερά βγαλμένα από ταινία. Όλες οι παραλίες βρίσκονται σε απόσταση 5'~10' από το γραφικό χωριό και είναι ονειρεμένες. Υπάρχει μάλιστα μια παραλία, η φημισμένη Μπέλλα Βράκα (μη γελάτε καλέ!) που περπατούσαμε μέσα στο νερό για να φτάσουμε στην αμμουδιά να απλώσουμε τα πράγματα... μαγικό. Είναι βέβαια λίγο μακριά αν ξεκινάτε από Αθήνα τουλάχιστον, αφού βρίσκεται 30' περίπου πριν την Ηγουμενίτσα, αλλά αξίζει η διαδρομή. Σημειώνω επίσης - για να μη βρεθείτε προ εκπλήξεως - ότι τα νερά είναι παγωμένα, αλλά... και εξωτικά.
Παραλία Πισίνα - photo from: http://www.4ty.gr/content/merchants/photos/7585-TOYRISMOS-TAXIDIA-KATALYMATA-PARALIES-MPELA-BRAKA-PISINA-7585_pisina1.jpg
  • Πήλιο. Ε τι να λέμε τώρα? Βουνό και θάλασσα μαζί, βολιώτικοι μεζέδες με τσίπουρα και καλόκαρδοι άνθρωποι. Love.
  • Χαλκιδική. Η αλήθεια είναι ότι έχω πάει μόνο μια φορά και μάλιστα άνοιξη σε ένα συνέδριο, οπότε δεν κατάφερα να δω πολλά. Από φωτογραφίες φίλων και γνωστών που έχουν παραθερίσει εκεί το μόνο σίγουρο είναι ότι μου έχει δημιουργηθεί μια απίστευτη επιθυμία να πλατσουρίσω στο νερό και μετά να κάαααθομαι για ώρες σε αυτές τις χρυσαφένιες ακτές.
  • Λευκάδα. Αν πάλι επιμένετε νησιωτικά, η Λευκάδα είναι πανέμορφη και δε χρειάζεται καν καράβι, αφού ενώνεται με την ενδοχώρα μέσω μιας μικρής γέφυρας (χωρίς διόδια). Βράδια με ποτό στο Νυδρί, μπάνιο στο Κάθισμα, θαλάσσια σπόρ στη Βασιλική, καταρράκτες και φυσικά οι εντυπωσιακοί κατακόρυφοι βράχοι στο πασίγνωστο Πόρτο Κατσίκι και στους Εγκρεμνούς σας περιμένουν.
  • Εύβοια. Αν και δε συγκαταλέγεται στους δικούς μου αγαπημένους προορισμούς, διατηρεί αρκετούς ένθερμους υποστηρικτές και απ' όσο ξέρω έχει και αρκετές επιλογές camping, οπότε αν σας ενδιαφέρει μπορείτε να το ψάξετε περισσότερο.
Περιμένω να ακούσω τους δικούς σας μαγικούς προορισμούς.
Καλές διακοπές.

Γιατί αγαπώ τη Μεσσηνία


Ο τίτλος τα λέει όλα! Αγαπώ τη Μεσσηνία πάρα πολύ κι ας μην κατάγομαι από εκεί. Γιατί αυτή η λατρεία? Αν έχετε πάει τότε μάλλον ξέρετε... Αν όχι τότε συνεχίστε να διαβάζετε:

1. Για την απίστευτη φυσική ομορφιά της. Αυτοκίνητο, καλοκαιρινά τραγούδια και μεσσηνιακό τοπίο. Ταξιδιάρικη ανάμνηση που με κάνει να χαμογελάω πάντα.

2. Γιατί η παραλία της Φοινικούντας είναι από τις αγαπημένες μου σε όλη την Ελλάδα. Τέλεια, καταγάλανα, πεντακάθαρα νερά σε μια ατελείωτη αμμουδιά με χρυσή άμμο - και λίγα ψιλά χαλικάκια που όμως δεν ενοχλούν καθόλου. Αν τη συναντήσετε άδεια μάλιστα... τότε μιλάμε για παράδεισο!

Φοινικούντα
Για την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς δε θα πω πολλά... σας αφήνω να κρίνετε από μόνοι σας. Λιώσιμοοοοοοοοο................. :)

3. Το εστιατόριο Έλενα στη Φοινικούντα, το τελευταίο στην άκρη του μικρού λιμανιού. Θράψαλο στα κάρβουνα και ουζάκι με θέα το χωριό και την παραλία να απλώνεται στα πόδια σου. Χρειάζεται να πω περισσότερα ή μύρισε ήδη καλοκαίρι?

4. Για τη γρανίτα φράουλα στην πλατεία της Πύλου κάτω από τον τεράστιο πλάτανο! Οι χαριτωμένοι παππούληδες ξέρουν πού επιλέγουν να κάτσουν. Γραφική και όμορφη εικόνα που αποπνέει δροσιά.

5. Για τις βραδινές βόλτες στην παραλία της Καλαμάτας. Πόσες βάφλες με παγωτό έχω καταναλώσει άραγε σε αυτές τις βόλτες? Κόσμος, κίνηση, μαγαζιά, πολύ ζωντάνια.

6. Για τα ρομαντικά ποτά στο Καστράκι της Καλαμάτας.

7. Για τον έναστρο ουρανό. Βράδια στη βεράντα με παγωτό υπό τον ήχο των τζιτζικιών και τον καθαρό ουρανό γεμάτο αμέτρητα αστέρια (ειλικρινά δεν έχω πουθενά διακρίνει τόσα πολλά!).

8. Για τη Μεσσηνιακή Μάνη. Μπάνια στη Στούπα!!!!

9. Γιατί δε χρειάζεται πλοίο για να φτάσεις. Αυτό είναι ένας πολύ καλός λόγος να την επιλέξετε.

10. Γιατί στη γύρω περιοχή έχει τόσο πολλά μέρη να δείτε. Μπορείτε να φτάσετε και Λακωνία ως τα σπήλαια του Διρού. Η επίσκεψη... ναι ναι αξίζει, είναι ωραία εμπειρία.

11. Για τη Μεθώνη και την Κορώνη με τις κρυφές τις παραλίες.
12. Γιατί το Costa Navarino αν και δεν έχω πάει ποτέ (και δεν το βλέπω λόγω οικονομικών προφανώς)  λένε όλοι πως είναι απίστευτο. Γιατί το Costa Navarino έχει αναζωογονήσει την περιοχή κι έχει δώσει δουλειά σε πολλούς ανθρώπους και τα καλά πράγματα πρέπει να λέγονται.

13. Γιατί όταν ήμουν παιδάκι έπαιζα με τα κύματα που σκάγανε στα βραχάκια. Μόλις η θάλασσα "μάζευε" κατέβαινα και μόλις ερχότανε το κύμα ανέβαινα στα βράχια. Ε τελικά μια φορά κατέστρεψα τα παπούτσια μου και το σκέφτομαι τώρα και λιώνω στα γέλια.

Χρειάζεται να σας πω κι άλλα για να αποφασίσετε να πάτε... γιατί έχω κάμποσα ακόμα. Αν είστε μεγάλη παρέα ή αν έχετε παιδιά είναι τέλειο μέρος για καλοκαιρινές διακοπές. Κάνω 10 like στον προορισμό λοιπόν (χιχι) και σας το προτείνω για άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, για φέτος, για του χρόνου κ.ο.κ.



ΥΓ: Sorry για την έλλειψη φωτό, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω πού τις έχω καταχωνιάσει.

Καλοκαιρινές αλλεργίες & άλλα & 1 περίεργο χρήσιμο καλοκαιρινό tip


Τέλη Ιουλίου, οσονούπω διακοπές, deep summer συνεπώς. Αν νομίζετε ότι οι αλλεργίες μας πλήττουν μόνο την άνοιξη με το πρώτο αεράκι που θα φέρει τη γύρη στη μύτη γελιέστε. Θάλασσα, αλάτια, άμμος, ψάθες, ιδρώτας μπορούν άνετα να σας προκαλέσουν φαγούρα, σπυράκια, δερματίτιδες κι άλλα πολλά δυσάρεστα. Δεν είναι η πρώτη φορά  που πάσχω από κάτι ανάλογο, αλλά σίγουρα η φετινή χρονιά του έδωσε και κατάλαβε.

Δερματικές παθήσεις
Καταρχήν μια καυτή καλοκαιρινή μέρα που βγήκα με το σορτσάκι μου, έκατσα σε κάποια καρέκλα, ερεθίστηκε το δέρμα μου, με αποτέλεσμα όταν σηκωθώ να έχω περιγεγραμμένο στα ποδαράκια μου το αποτύπωμα της καρέκλας κόκκινο-κόκκινο γεμάτο με μικρά μικρά σπιθουράκια, τα οποία δεν ήταν μόνο απαίσια, αλλά κι η φαγούρα που μου προκάλεσαν δε με άφησε ένα βράδυ να κοιμηθώ και με έστειλε τρέχοντας στο νοσοκομείο. Αλλεργική δερματίτιδα. Τέλος αυτό, έβαλα τις αλοιφές μου και σε 10 μέρες εξαφανίστηκε.

Στη συνέχεια σπυράκια εμφανίστηκαν κατά τόπους στο πρόσωπό μου. Αρχικά δεν έδωσα σημασία θεωρώντας τα μέρος του γυναικείου βιολογικού κύκλου. Όσο όμως πληθαίνανε γινόντουσαν αποκρουστικά έως ενοχλητικά κι ανησύχησα. Πήγα στη δερματολόγο και η διάγνωση ήτανε αλλεργία στο αντηλιακό ή το make up που χρησιμοποιούσα τελευταία. Ελπίζω να εξαφανιστούν σύντομα, χωρίς σημάδια.

Παρόμοια δυσάρεστα μπορεί να σας προκαλέσει η αποτρίχωση, η άμμος, τα βρεγμένα μαγιώ που στεγνώνουν πάνω στο δέρμα μας. Φυσικά όλα αυτά αφορούν ανθρώπους με ευαίσθητο δέρμα... Δε σημαίνει πως όλοι υποφέρουν από ανάλογες παθήσεις!

Το συμπέρασμα είναι ότι αν το δέρμα σας είναι υπερευαίσθητο, όπως π.χ. το δικό μου, τότε το καλοκαίρι οι πιθανότητες ερεθισμών αυξάνονται κατακόρυφα. Αν δείτε ή νιώσετε οτιδήποτε περίεργο πάνω σας, καλύτερα να επισκεφτείτε άμεσα ένα γιατρό, ώστε να προλάβετε τα χειρότερα. Για το αντηλιακό, τα ευαίσθητα δέρματα πρέπει να αποφεύγουν τις πολύ λιπαρές συνθέσεις. Σύμφωνα με τη γιατρό μου - την οποία εμπιστεύομαι απόλυτα - αντηλιακά με SPF 50 ή 50+ είναι εξορισμού πιο λιπαρά, συνεπώς εγώ τουλάχιστον πρέπει να κινούμαι σε δείκτες ως SPF 30.

Επιπεφυκίτιδες
Πέρσι μάλλον το θαλασσινό νερό ή ενδεχομένως το μαξιλάρι του ξενοδοχείου που μέναμε μου δημιούργησαν μια έντονη αλλεργία στα μάτια που έκανε 2~3 μήνες να μου περάσει τελείως! Πολύ πόνος, φαγούρα και απίστευτη ενόχληση. Και σε αυτή την περίπτωση ο οφθαλμίατρος είναι αναγκαίος. Τεχνητά δάκρυα για καταπολέμηση της ξηροφθαλμίας και οφθαλμικά μαντηλάκια που προμηθευόμαστε από το φαρμακείο μειώνουν και προλαμβάνουν την εμφάνιση τέτοιων παθήσεων. Τα έχω πάντα μαζί μου, φέτος με έχουν σώσει ως σήμερα και γι αυτό τα συνιστώ σε όλους. Επικίνδυνο πάντως για τα μάτια μπορεί να αποδειχθεί και το νερό ης πισίνας για κάποιους ανθρώπους.

Όοολα αυτά έρχονται μαζί μου στις διακοπές.... Άντε να δούμε πώς θα  τα χωρέσω όλα στη βαλίτσα πάλι... 

Έντομα
Οι περιπτώσεις πολλές. Αναφέρω επιγραμματικά κάποιες που γνωρίζω.
- Κουνούπια: αν βάλετε fenistil μόλις σας έχει τσιμπήσει ο κούνουπος (ή ορθότερα η κούνουπος γιατί τα θηλυκά που εγκυμονούν είναι αυτά που τσιμπάνε) σωθήκατε. Αν το σημάδι είναι τεράστιο και σας πονάει επισκεφτείτε το φαρμακείο να σας πουν αν ενδέχεται το τσίμπημα να ήτανε μολυσματικό.
- Μέλισσες, σφήκες: φαντάζομαι οι περισσότεροι γνωρίζουν τι να κάνουν. Πρέπει καταρχήν να αφαιρεθεί το κεντρί και να πάτε στο φαρμακείο, εκτός αν διαθέτετε όλα τα απαραίτητα. Το τσίμπημα της μέλισσας προσβάλλει με όξινο δηλητήριο κι εξουδετερώνεται με μια βάση όπως η αμμωνία. Το τσίμπημα της σφήκας είναι βασικό κι εξουδετερώνεται με οξύ όπως το ξύδι ή το λεμόνι. Πώς τις ξεχωρίζετε? Καταρχήν η σφήκα δεν πεθαίνει όπως η μέλισσα μετά το τσίμπημα. Επίσης η σφήκα είναι συνήθως μεγαλύτερη, με εντονότερα χρώματα.
-Τσιμπούρια: αν δείτε πάνω σας ένα μαύρο πράγμα που μοιάζει με ελιά, αλλά στο σημείο αυτό δεν είχατε ελιά, τότε έχει κολλήσει πάνω σας τσιμπούρι. Μην πανικοβάλλεστε και μην σπεύσετε να το αφαιρέσετε τραβώντας το. Το τσιμπούρι βάζει πρακτικά το κεφάλι του μέσα στο δέρμα, οπότε τραβώντας το απότομα, κινδυνεύετε να αφήσετε μολυσματικά υπολείμματα. Αν υπάρχει φαρμακείο / νοσοκομείο κοντά πηγαίνετε άμεσα. Σε κάθε άλλη περίπτωση ρίξτε στην περιοχή λάδι, ώστε να πνίξετε το τσιμπούρι και να βγει προς τα έξω, ώστε να μπορέσετε να το αφαιρέσετε σωστά. Τα μεγέθη των τσιμπουριών ποικίλλουν από μικρά σε μέγεθος κεφαλής πινέζας μέχρι πολύ μεγάλα, σα σκαθάρια.
-Σκορπιοί: Συνήθεις κάτοικοι στις ξέρες κάτω από πέτρες οι σκορπιοί δεν είναι πάντα μαύροι όπως πολλοί νομίζουν κι ότι όταν είναι τυλιγμένοι με την ουρά γύρω από το σώμα τους πιθανόν να μην τους καταλάβετε, συνεπώς προσοχή. Ο σκορπιός μπορεί να είναι ακόμα και μπεζ και να μοιάζει κάπως σα λάστιχο το καβούκι του (δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω). Ενδέχεται να μπει ανάμεσα στα κουφώματα και να μείνει κουλαριασμένος και ακίνητος (αν δείτε κάτι περίεργο ανοίγοντας το παράθυρο προσοχή πριν κινηθείτε). Σίγουρος τρόπος να τον σκοτώσετε, εκτός από χοντρά παπούτσια τύπου αρβύλας, είναι να του κόψετε την ουρά! Ξεπλύνετε καλά το χώρο της "μάχης" για τυχόν υπολείμματα δηλητήριου.

Και το περίεργο tip:
Τρώτε σε ένα ταβερνάκι και οι μύγες δε σας αφήνουν να απολαύσετε τα μεζεδάκια σας. Ζητήστε σε ένα αλουμινόχαρτο να σας βάλουν λίγο καφέ και με ένα σπίρτο να τον ανάψουν. Ο καφές σιγοκαίγεται και η μυρωδιά απωθεί τα έντομα! Απίστευτο? Το δοκιμάσαμε πρόσφατα και ισχύει!

Καλές διακοπές.

Da Lu restaurant - my honest opinion


Αχχχχχχχχχ δυσκολεύομαι. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω!

Λοιπόν... δε συνηθίζω την αρνητική κριτική - απόδειξη τα προηγούμενα άρθρα μου. Ναι, προφανώς έχω πάει σε ξενοδοχεία, εστιατόρια κτλ που δε μου άρεσαν, αλλά δεν το έχω γράψει, γιατί κάτι που δε με ενθουσιάζει ή δεν ανταποκρίνεται στις "ιδιοτροπίες" - γούστα μου, δε σημαίνει ότι είναι απαραίτητα κακό κι ότι σε κάποιον άλλο επίσης δε θα αρέσει. Προσωπικά απλά δεν ξαναπάω, δεν το προτείνω και γενικά ούτε λέω, ούτε γράφω κάτι σχετικό. Όμως dear readers... το ιταλικό εστιατόριο Da Lu στο Κεφαλάρι προσπάθησε και κέρδισε επάξια κάθε δυσφημιστική γραμμή που ακολουθεί. Το κακό φαγητό να το ανεχτώ ως ενός σημείο, όταν όμως συνδυάζεται και με ανάλογη συμπεριφορά, το καυτηριάζω.

Είχα λοιπόν αγοράσει ακόμη ένα κουπόνι deal site για να δοκιμάσω κάτι καινούριο. Κι η τραγελαφική ιστορία για γέλια και για κλάματα ξεκινάει κάπως έτσι:

Φτάνουμε στο μαγαζί και μας βάζουν να κάτσουμε έξω στη βεράντα. Ωραία ως εδώ. Α ναι, ξέχασα ότι το τραπεζάκι ήταν χαλασμένο και με το που ακούμπαγες ξεκίναγε η τραμπάλα. Τέλος πάντων ψιλοπράγματα σκεφτήκαμε με τον καλό μου. Το μενού φαινόταν υπέροχο. Στα 29€ του deal περιλαμβάνονταν ορεκτικό, σαλάτα, 2 κυρίως, 1 γλυκό, κουβέρ και νερό. Παραγγείλαμε λοιπόν:
- ορεκτικό μια ποικιλία ιταλικών αλλαντικών
- σαλάτα με μαρούλι, μανιτάρια, αβοκάντο και σάλτσα μουστάρδας
- 2 κυρίως pasta με σολωμό
- 1 panacotta
- και 2 ποτήρια λευκό κρασί εκτός του κουπονιού.
Το κουβέρ ήρθε σχετικά γρήγορα και "πέσαμε με τα μούτρα" στα ψωμάκια. Νόστιμες πράσινες ελίτσες και λάδι με καυτερή πιπεριά που προσέδιδε μια ιδιαίτερη και πικάντικη νοστιμιά. Πραγματικά μου άρεσαν σε συνδυασμό με το 1 και μοναδικό πράγμα που με ξετρέλανε στο μαγαζί. Κι όταν λέω 1 εννοώ ΕΝΑ: ένα από τα τέσσερα ψωμάκια ήταν καταπληκτικό... τα υπόλοιπα 3 ήτανε αρκετά μπαγιάτικα. Η πείνα μου είχε φτάσει στο κατακόρυφο κι ένιωθα μισός άνθρωπος - όπως συνηθίζω να λέω όταν λιμοκτονώ. Περίμενα πώς και πώς τα πιάτα! Ε και τελικά περίμενα πολύ. Γιατί? Μα γιατί εξυπηρετούνταν όλοι οι υπόλοιποι ταχύτερα από εμάς. Κάποια στιγμή εν πάσει περιπτώσει φτάνει η σαλάτα και το ορεκτικό. Η διακόσμηση των πιάτων δε θύμισε σε τίποτα κανένα από τα πιάτα που είχαν παρελάσει τόση ώρα μπροστά μου, για να κάτσουν τελικά σε διπλανά στομάχια. Ακόμα και τα ίδια τα πιάτα ήτανε διαφορετικά!!!! Ποσότητες μέτριες προς μικρές θα τις χαρακτήριζα. Αλλαντικά κακής ποιότητας - πιθανότατα γνωστής αλυσίδας supermarket - και για τη σαλάτα τι να πω τώρα? Το μαρουλάκι είχε κρατήσει πολύ νερό και όλα τα υλικά ήταν κυριολεκτικά βουτηγμένα σε αυτή τη σάλτσα μουστάρδας. Μουστάρδα με λαχανικά φάγαμε δηλαδή. Not good, όμως τρωγόταν τουλάχιστον. Το ζενίθ - ή να πω το ναδίρ καλύτερα? - αποτέλεσαν τα κυρίως πιάτα, όταν βέβαια ο μάγειρας, ο ιδιοκτήτης, ο υπάλληλος - δεν ξέρω και δε με νοιάζει ποιος έφταιγε - αποφάσισαν ότι κι αυτοί οι 2 έρμοι που περιμένουν καρτερικά πρέπει να φάνε επιτέλους. Μόνο που αν τα προηγούμενα με κάποιο τρόπο κατέβαιναν στον οισοφάγο, η μακαρονάδα δεν τρωγότανε. Δεν τρωγότανε λέμε! Καταρχήν δεν ήτανε μακαρόνια και σολωμός με σάλτσα. 'Ητανε σάλτσα με μακαρόνια και σολωμό. Πιο απλά: ο σολωμός βρώμαγε, τα μακαρόνια οκ ήτανε al dente, όμως όλα αυτά ήτανε βουτηγμένα σε έναν πηχτό χυλό που με αηδίαζε και που μου θύμιζε έντονα μαγειρική του '80. Το άφησα το πιάτο μου. Το αγόρι μου κατέληξε με στομαχόπονο για το υπόλοιπο της νύχτας. Ευτυχώς ήρθε η panacotta να μας αλλάξει τη γεύση. Εξάλλου... πόσο χάλια θα μπορούσε να είναι μια panacotta, καθότι συγκαταλέγεται στα εξορισμού νόστιμα μαζί με την pizza και κάποια ακόμα?
Όταν ζητήσαμε το λογαριασμό μας ενημέρωσαν προφορικά ότι χρωστάμε 14€ για το κρασί. Hello??? Αυτό που ονομάζεται Νόμιμη Απόδειξη θέλω να μου δώσεις. Τους σπάσαμε τα νεύρα τόση ώρα που δε σηκωνόμασταν και τελικά συνειδητοποίησαν ότι χωρίς το μαγικό χαρτάκι δε θα μαζεύανε πράγματα. Φυσικά ήρθε απόδειξη μόνο για το κρασί και ούτε λόγος για απόδειξη από το κουπόνι της προσφοράς όπως επιβάλλεται. Φασαρία δεν έκανα, διότι είχα κουραστεί με την κατάσταση και το περασμένο της ώρας.

Αυτάαααααααααα. Μην πάτε. Εξάλλου οι τιμές είναι και αδικαιλόγητα ακριβές. Σαλάτες > 10€, ορεκτικά > 12€, κυρίως > 20€. Δεν ξέρω αν τα τραπέζια των "κανονικών" πελατών είχαν καλύτερο φαγητό, το δικό μας πάντως άνετα το στέλνανε στην εκπομπή "Εφιάλτης στην Κουζίνα". Όσο για την αντιμετώπιση των πελατών με διαχωρισμό σε 2 τροχιές είναι passé και δήθεν. Τελεία.

Highlight της βραδιάς εκτός από το ψωμάκι που μοιραστήκαμε στα 2, ήτανε οι γείτονες. Όταν το αγόρι γνωρίζει το κορίτσι στους γονείς μπορεί να προσφέρει αβίαστα διασκέδαση στα γύρω τραπέζια. Ειδικά όταν μιλάνε δυνατά μάλιστα, είναι ευδιάκριτες όλες εκείνες οι μικρές στιγμές αμηχανίας. Πολύ γέλιο. Πάντως νομίζω το κορίτσι εγκρίθηκε. Φάνηκε πολύ συμπαθής κι εξάλλου ήταν και οι 2 από καλό σπίτι.

Καλό υπόλοιπο εβδομάδας να έχετε.

Ένα Λουτράκι... όπως παλιά


Και καθώς το Σαββατοκύριακο πλησιάζει κι ετοιμάζομαι για ένα ακόμη μπανάκι, αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο πολυαγαπημένο μου Λουτράκι, όπου έχω κάνει αμέτρητες καλοκαιρινές βουτιές τόσα καλοκαίρια.

Παλιά το Λουτράκι αποτελούσε κοσμικό καλοκαιρινό θέρετρο κι έσφυζε από ζωή. Κλασικές ελληνικές οικογενειακές διακοπές, αλλά και τουρίστες από αυτούς που ονομάζουμε "επιφανείς" - όπως Βρετανοί, Γερμανοί - συνέρρεαν καθημερινά γεμίζοντας τον παραλιακό δρόμο. Με τα χρόνια η τουριστική ακμή της περιοχής έφθινε αφενός επειδή οι ντόπιοι δε φρόντισαν να αναπτύξουν σωστά την τουριστική εισροή (βλ. βρώμικοι δρόμοι, νοοτροπία '80 στην εστίαση, άναρχη πολεοδομική δόμηση κτλ), αφετέρου δε οι νησιωτικοί προορισμοί είναι αναμφίβολα πιο εξωτικοί κι ελκυστικοί για καλοκαιρινές διακοπές. Φέτος λοιπόν δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της τάσης αναζήτησης κοντινών και ισοδύναμα φτηνότερων προορισμών το Λουτράκι ζει (κατά κάποιο τρόπο) τις παλιές του δόξες.

Το περασμένο Σ/Κ που ήμουν πάλι εκεί εντυπωσιάστηκα από την πληθώρα καινούριων, πιο μοντέρνων και σύγχρονων μαγαζιών που ξεπετάχτηκαν στην παραλία καθώς και από την κοσμοσυρροή. Μου έφτιαξε η διάθεση πραγματικά, γιατί σίγουρα το να περπατάς και να μην υπάρχει ψυχή γύρω μπορεί να είναι διασκεδαστικό μια φορά, αλλά καταντάει καταθλιπτικό και μελαγχολικό. Πολύ ζωντάνια στη μικρή κωμόπολη: καφετέριες, νέα trattoria από Έλληνα μάλιστα που δούλευε 20 χρόνια στη Φλωρεντία (!), frozen yoghurt, τα πάντα. Το highlight μου ήταν όταν στη βραδινή βόλτα συνάντησαμε μια κοπέλα που πουλούσε απίστευτα χειροποίητα κοσμάματα κι αγόρασα το βραχιολάκι που φαίνεται στην παρακάτω φωτό. Ήτανε πολύ γλυκιά και όλα ήταν πολύ φτηνά και πανέμορφα... (Αν πάει κάποια κοπέλα Λουτράκι κι ενδιαφέρεται, ας μου στείλει μήνυμα να της πω μπροστά σε ποιο μαγαζί έχει τον πάγκο της)

Σας αφήνω με λίγες φωτό και σας εύχομαι καλό Σ/Κ!! Αν πεταχτείτε ως το λουτράκι για μια βόλτα ελπίζω να περάσετε τέλεια.




Βραδινό παγωτάκι (για τη χώνεψη, lol) στο Art cafe λίγο πριν τους καταρράκτες 

Νέο βραχιολάκι και υπέροχη ρετρό ταντούλα θαλάσσης. Happy me!


Παραλία Λουτρακίου


These... shoes... are made for walking... on the greek islands!



Καλημέρα και καλό μήνα!!!

Είμαι πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη τον τελευταίο καιρό, γιατί τελείωσα με κάποιες υποχρεώσεις - στόχους που είχα βάλει και που με κρατούσαν πίσω από άλλα πράγματα που ήθελα να ξεκινήσω. Τι καλύτερο λοιπόν από το να κάνεις νέα σχέδια οργανώνοντας παράλληλα τις καλοκαιρινές διακοπές!

Μπαίνοντας ο Ιούλιος οι περισσότεροι ξεκινάνε εξορμήσεις σε νησάκια και άλλους παραθαλάσσιους προορισμούς. Οι περισσότερες επίσης κοπέλες είμαι βέβαιη πως γνωρίζετε πολύ καλά τι θα πει περπατημα σε καλντερίμια. Για όσες όμως δεν είναι σίγουρες τι παπούτσια πρέπει να κουβαλήσουν στις διακοπές ή για όσες απλά ενδιαφέρονται να δουν τις δικές μου προτιμήσεις αυτές είναι οι επιλογές μου:

Πλατφόρμες Lollipop 2010 (60€ on sales 40% off)
Geox sandals 2012 (40€ on sales 50% off)
Γενικά προσπαθώ να μην κουβαλάω πολλά πράγματα όταν ταξιδεύω (κάποιες φορές οι προσπάθειες ναυαγούν - lol). Από παπούτσια λοιπόν, διαλέγω μία σαγιονάρα και μία πλατφόρμα που να ταιριάζουν με τα περισσότερα ρούχα, ώστε να έχω μαζί μου ένα ζευγάρι ίσια και ένα ακόμη ψηλά για κάθε περίσταση. 

Δηλώνω επίσης, ότι προτιμώ να αγοράζω ένα ζευγάρι παπούτσια, αλλά αυτά να είναι καλά και πολύ άνετα στο περπάτημα, οπότε να δικαιολογούν την αυξημένη τιμή τους. Τα Geox που πήρα προολίγων ημερών τα έχω λατρέψει και εξαίρω την ποιότητά τους (εξαίρω! Ακούγεται τόσο αστείο στην περίπτωση αυτή) συνεχώς. Όπως βλέπετε από τις φωτό δεν είναι τελείως ίσια, έχουν κάποιους πάτους από κάτω ειδικούς για περπάτημα, ενώ το πάνω μέρος είναι μελετημένο έτσι ώστε να βοηθάει το πέλμα να αναπνέει και να μην το υπερφορτίζει με κραδασμούς. Έχω κι άλλα παπούτσια της ίδιας εταιρείας (κλειστά για το χειμώνα) κι έχω καταλήξει πως η Geox είναι η καλύτερη στον τομέα της άνεσης. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα. Όσο για τα πολυαγαπημένα μου Lollipop είναι και τρισχαριτωμένα και ελαφριά για να μην κουράζομαι (τις προάλλες μπήκα σε κάποιο κατάστημα Lollipop και τα είδα στις προσφορές παλαιότερων συλλογών με 40€).

That's all για σήμερα. Επιστρέφω στις δουλίτσες μου κι εύχομαι όσοι ξεκινούν ήδη διακοπές να ρίξουν καμιά βουτιά και για τους υπόλοιπους. 

Thanks for reading

Ads 468x60px

Featured Posts

http://timefortrips.blogspot.com/. Από το Blogger.