Quick summer update


Από το τελευταίο μου post έγιναν πολλά. Αυτά που κρατάω είναι οι όμορφες, ταξιδιάρικες καλοκαιρινές αναμνήσεις. Ετοιμάζω αναλυτικά άρθρα για τις φετινές μου διακοπές που ήταν ολιγοήμερες, αλλά υπέροχα γεμάτες και ξένοιαστες. Πήγα σε μέρη μακρινά που κινητό δεν πιάνει και ένιωσα όπως τότε που ήμαστε παιδιά και λιώναμε στην παραλία μέχρι να έρθει η μαμά να μας γυρίσει με το ζόρι στο σπίτι για φαγητό... αχχχχ τι ωραία!

Σύβοτα - Παξοί 2012.
Απέραντο γαλάζιο
Ταξιδεύοντας παρέα με τα δελφίνια. <3
Carribean beauty in Greece

Παγωτό πάνω στα βράχια


Πολλά φιλιά!

PS: Το καλοκαίρι μαζέψαμε από το δρόμο ένα γλυκύτατο κουταβάκι και το κρατήσαμε. Μερικές φωτό της μικρούλας με την οποία μπορώ να ασχολούμαι όλη μέρα.

Κουταβίλα!! Χαχαχα.
Το νέο κρεβάτι που μου πήραν οι μαμάδες μου! Happy.













Καλοκαιρινοί προορισμοί χωρίς πλοίο!


Η οικονομική κατάσταση των περισσότερων έχει πλέον αλλάξει. Για να ακριβολογώ έχει επιδεινωθεί, με αποτέλεσμα όλα τα έξοδα να συρρικνώνονται από τα καθημερινά ψώνια ως και τις διακοπές. Για τις διακοπές λοιπόν ψάχνοντας οικονομικότερες λύσεις μπορεί κάποιος να καταλήξει σε πανέμορφους ηπειρωτικούς προορισμούς που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα νησιά, ταυτόχρονα όμως γλιτώνουν και από τα υπέρογκα έξοδα των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων. Αναφέρω κάποιους τους οποίους έχω επισκεφτεί, αν και υποπτεύομαι ότι θα έχετε κι άλλους πολλούς να μου πείτε. :) :)

  • Μεσσηνία. Έγραψα σε προηγούμενο post για τον υπέροχο αυτό τόπο. Απίστευτος ήλιος, ζεστός καιρός, πολλά μέρη να επισκεφτείτε, ατελείωτες αμμουδιές και ποικιλία επιλογών διασκέδασης. http://timefortrips.blogspot.gr/2012/07/blog-post_7296.html
Φοινικούντα
  • Σύβοτα Θεσπρωτίας. Αχχχχ ανυπομονώ να ξαναπάω!!! Είχα πάει πολύ παλιά και θυμάμαι ότι ήτανε πραγματικός παράδεισος. Πράσινο και καταγάλανα νερά βγαλμένα από ταινία. Όλες οι παραλίες βρίσκονται σε απόσταση 5'~10' από το γραφικό χωριό και είναι ονειρεμένες. Υπάρχει μάλιστα μια παραλία, η φημισμένη Μπέλλα Βράκα (μη γελάτε καλέ!) που περπατούσαμε μέσα στο νερό για να φτάσουμε στην αμμουδιά να απλώσουμε τα πράγματα... μαγικό. Είναι βέβαια λίγο μακριά αν ξεκινάτε από Αθήνα τουλάχιστον, αφού βρίσκεται 30' περίπου πριν την Ηγουμενίτσα, αλλά αξίζει η διαδρομή. Σημειώνω επίσης - για να μη βρεθείτε προ εκπλήξεως - ότι τα νερά είναι παγωμένα, αλλά... και εξωτικά.
Παραλία Πισίνα - photo from: http://www.4ty.gr/content/merchants/photos/7585-TOYRISMOS-TAXIDIA-KATALYMATA-PARALIES-MPELA-BRAKA-PISINA-7585_pisina1.jpg
  • Πήλιο. Ε τι να λέμε τώρα? Βουνό και θάλασσα μαζί, βολιώτικοι μεζέδες με τσίπουρα και καλόκαρδοι άνθρωποι. Love.
  • Χαλκιδική. Η αλήθεια είναι ότι έχω πάει μόνο μια φορά και μάλιστα άνοιξη σε ένα συνέδριο, οπότε δεν κατάφερα να δω πολλά. Από φωτογραφίες φίλων και γνωστών που έχουν παραθερίσει εκεί το μόνο σίγουρο είναι ότι μου έχει δημιουργηθεί μια απίστευτη επιθυμία να πλατσουρίσω στο νερό και μετά να κάαααθομαι για ώρες σε αυτές τις χρυσαφένιες ακτές.
  • Λευκάδα. Αν πάλι επιμένετε νησιωτικά, η Λευκάδα είναι πανέμορφη και δε χρειάζεται καν καράβι, αφού ενώνεται με την ενδοχώρα μέσω μιας μικρής γέφυρας (χωρίς διόδια). Βράδια με ποτό στο Νυδρί, μπάνιο στο Κάθισμα, θαλάσσια σπόρ στη Βασιλική, καταρράκτες και φυσικά οι εντυπωσιακοί κατακόρυφοι βράχοι στο πασίγνωστο Πόρτο Κατσίκι και στους Εγκρεμνούς σας περιμένουν.
  • Εύβοια. Αν και δε συγκαταλέγεται στους δικούς μου αγαπημένους προορισμούς, διατηρεί αρκετούς ένθερμους υποστηρικτές και απ' όσο ξέρω έχει και αρκετές επιλογές camping, οπότε αν σας ενδιαφέρει μπορείτε να το ψάξετε περισσότερο.
Περιμένω να ακούσω τους δικούς σας μαγικούς προορισμούς.
Καλές διακοπές.

Γιατί αγαπώ τη Μεσσηνία


Ο τίτλος τα λέει όλα! Αγαπώ τη Μεσσηνία πάρα πολύ κι ας μην κατάγομαι από εκεί. Γιατί αυτή η λατρεία? Αν έχετε πάει τότε μάλλον ξέρετε... Αν όχι τότε συνεχίστε να διαβάζετε:

1. Για την απίστευτη φυσική ομορφιά της. Αυτοκίνητο, καλοκαιρινά τραγούδια και μεσσηνιακό τοπίο. Ταξιδιάρικη ανάμνηση που με κάνει να χαμογελάω πάντα.

2. Γιατί η παραλία της Φοινικούντας είναι από τις αγαπημένες μου σε όλη την Ελλάδα. Τέλεια, καταγάλανα, πεντακάθαρα νερά σε μια ατελείωτη αμμουδιά με χρυσή άμμο - και λίγα ψιλά χαλικάκια που όμως δεν ενοχλούν καθόλου. Αν τη συναντήσετε άδεια μάλιστα... τότε μιλάμε για παράδεισο!

Φοινικούντα
Για την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς δε θα πω πολλά... σας αφήνω να κρίνετε από μόνοι σας. Λιώσιμοοοοοοοοο................. :)

3. Το εστιατόριο Έλενα στη Φοινικούντα, το τελευταίο στην άκρη του μικρού λιμανιού. Θράψαλο στα κάρβουνα και ουζάκι με θέα το χωριό και την παραλία να απλώνεται στα πόδια σου. Χρειάζεται να πω περισσότερα ή μύρισε ήδη καλοκαίρι?

4. Για τη γρανίτα φράουλα στην πλατεία της Πύλου κάτω από τον τεράστιο πλάτανο! Οι χαριτωμένοι παππούληδες ξέρουν πού επιλέγουν να κάτσουν. Γραφική και όμορφη εικόνα που αποπνέει δροσιά.

5. Για τις βραδινές βόλτες στην παραλία της Καλαμάτας. Πόσες βάφλες με παγωτό έχω καταναλώσει άραγε σε αυτές τις βόλτες? Κόσμος, κίνηση, μαγαζιά, πολύ ζωντάνια.

6. Για τα ρομαντικά ποτά στο Καστράκι της Καλαμάτας.

7. Για τον έναστρο ουρανό. Βράδια στη βεράντα με παγωτό υπό τον ήχο των τζιτζικιών και τον καθαρό ουρανό γεμάτο αμέτρητα αστέρια (ειλικρινά δεν έχω πουθενά διακρίνει τόσα πολλά!).

8. Για τη Μεσσηνιακή Μάνη. Μπάνια στη Στούπα!!!!

9. Γιατί δε χρειάζεται πλοίο για να φτάσεις. Αυτό είναι ένας πολύ καλός λόγος να την επιλέξετε.

10. Γιατί στη γύρω περιοχή έχει τόσο πολλά μέρη να δείτε. Μπορείτε να φτάσετε και Λακωνία ως τα σπήλαια του Διρού. Η επίσκεψη... ναι ναι αξίζει, είναι ωραία εμπειρία.

11. Για τη Μεθώνη και την Κορώνη με τις κρυφές τις παραλίες.
12. Γιατί το Costa Navarino αν και δεν έχω πάει ποτέ (και δεν το βλέπω λόγω οικονομικών προφανώς)  λένε όλοι πως είναι απίστευτο. Γιατί το Costa Navarino έχει αναζωογονήσει την περιοχή κι έχει δώσει δουλειά σε πολλούς ανθρώπους και τα καλά πράγματα πρέπει να λέγονται.

13. Γιατί όταν ήμουν παιδάκι έπαιζα με τα κύματα που σκάγανε στα βραχάκια. Μόλις η θάλασσα "μάζευε" κατέβαινα και μόλις ερχότανε το κύμα ανέβαινα στα βράχια. Ε τελικά μια φορά κατέστρεψα τα παπούτσια μου και το σκέφτομαι τώρα και λιώνω στα γέλια.

Χρειάζεται να σας πω κι άλλα για να αποφασίσετε να πάτε... γιατί έχω κάμποσα ακόμα. Αν είστε μεγάλη παρέα ή αν έχετε παιδιά είναι τέλειο μέρος για καλοκαιρινές διακοπές. Κάνω 10 like στον προορισμό λοιπόν (χιχι) και σας το προτείνω για άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, για φέτος, για του χρόνου κ.ο.κ.



ΥΓ: Sorry για την έλλειψη φωτό, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω πού τις έχω καταχωνιάσει.

Καλοκαιρινές αλλεργίες & άλλα & 1 περίεργο χρήσιμο καλοκαιρινό tip


Τέλη Ιουλίου, οσονούπω διακοπές, deep summer συνεπώς. Αν νομίζετε ότι οι αλλεργίες μας πλήττουν μόνο την άνοιξη με το πρώτο αεράκι που θα φέρει τη γύρη στη μύτη γελιέστε. Θάλασσα, αλάτια, άμμος, ψάθες, ιδρώτας μπορούν άνετα να σας προκαλέσουν φαγούρα, σπυράκια, δερματίτιδες κι άλλα πολλά δυσάρεστα. Δεν είναι η πρώτη φορά  που πάσχω από κάτι ανάλογο, αλλά σίγουρα η φετινή χρονιά του έδωσε και κατάλαβε.

Δερματικές παθήσεις
Καταρχήν μια καυτή καλοκαιρινή μέρα που βγήκα με το σορτσάκι μου, έκατσα σε κάποια καρέκλα, ερεθίστηκε το δέρμα μου, με αποτέλεσμα όταν σηκωθώ να έχω περιγεγραμμένο στα ποδαράκια μου το αποτύπωμα της καρέκλας κόκκινο-κόκκινο γεμάτο με μικρά μικρά σπιθουράκια, τα οποία δεν ήταν μόνο απαίσια, αλλά κι η φαγούρα που μου προκάλεσαν δε με άφησε ένα βράδυ να κοιμηθώ και με έστειλε τρέχοντας στο νοσοκομείο. Αλλεργική δερματίτιδα. Τέλος αυτό, έβαλα τις αλοιφές μου και σε 10 μέρες εξαφανίστηκε.

Στη συνέχεια σπυράκια εμφανίστηκαν κατά τόπους στο πρόσωπό μου. Αρχικά δεν έδωσα σημασία θεωρώντας τα μέρος του γυναικείου βιολογικού κύκλου. Όσο όμως πληθαίνανε γινόντουσαν αποκρουστικά έως ενοχλητικά κι ανησύχησα. Πήγα στη δερματολόγο και η διάγνωση ήτανε αλλεργία στο αντηλιακό ή το make up που χρησιμοποιούσα τελευταία. Ελπίζω να εξαφανιστούν σύντομα, χωρίς σημάδια.

Παρόμοια δυσάρεστα μπορεί να σας προκαλέσει η αποτρίχωση, η άμμος, τα βρεγμένα μαγιώ που στεγνώνουν πάνω στο δέρμα μας. Φυσικά όλα αυτά αφορούν ανθρώπους με ευαίσθητο δέρμα... Δε σημαίνει πως όλοι υποφέρουν από ανάλογες παθήσεις!

Το συμπέρασμα είναι ότι αν το δέρμα σας είναι υπερευαίσθητο, όπως π.χ. το δικό μου, τότε το καλοκαίρι οι πιθανότητες ερεθισμών αυξάνονται κατακόρυφα. Αν δείτε ή νιώσετε οτιδήποτε περίεργο πάνω σας, καλύτερα να επισκεφτείτε άμεσα ένα γιατρό, ώστε να προλάβετε τα χειρότερα. Για το αντηλιακό, τα ευαίσθητα δέρματα πρέπει να αποφεύγουν τις πολύ λιπαρές συνθέσεις. Σύμφωνα με τη γιατρό μου - την οποία εμπιστεύομαι απόλυτα - αντηλιακά με SPF 50 ή 50+ είναι εξορισμού πιο λιπαρά, συνεπώς εγώ τουλάχιστον πρέπει να κινούμαι σε δείκτες ως SPF 30.

Επιπεφυκίτιδες
Πέρσι μάλλον το θαλασσινό νερό ή ενδεχομένως το μαξιλάρι του ξενοδοχείου που μέναμε μου δημιούργησαν μια έντονη αλλεργία στα μάτια που έκανε 2~3 μήνες να μου περάσει τελείως! Πολύ πόνος, φαγούρα και απίστευτη ενόχληση. Και σε αυτή την περίπτωση ο οφθαλμίατρος είναι αναγκαίος. Τεχνητά δάκρυα για καταπολέμηση της ξηροφθαλμίας και οφθαλμικά μαντηλάκια που προμηθευόμαστε από το φαρμακείο μειώνουν και προλαμβάνουν την εμφάνιση τέτοιων παθήσεων. Τα έχω πάντα μαζί μου, φέτος με έχουν σώσει ως σήμερα και γι αυτό τα συνιστώ σε όλους. Επικίνδυνο πάντως για τα μάτια μπορεί να αποδειχθεί και το νερό ης πισίνας για κάποιους ανθρώπους.

Όοολα αυτά έρχονται μαζί μου στις διακοπές.... Άντε να δούμε πώς θα  τα χωρέσω όλα στη βαλίτσα πάλι... 

Έντομα
Οι περιπτώσεις πολλές. Αναφέρω επιγραμματικά κάποιες που γνωρίζω.
- Κουνούπια: αν βάλετε fenistil μόλις σας έχει τσιμπήσει ο κούνουπος (ή ορθότερα η κούνουπος γιατί τα θηλυκά που εγκυμονούν είναι αυτά που τσιμπάνε) σωθήκατε. Αν το σημάδι είναι τεράστιο και σας πονάει επισκεφτείτε το φαρμακείο να σας πουν αν ενδέχεται το τσίμπημα να ήτανε μολυσματικό.
- Μέλισσες, σφήκες: φαντάζομαι οι περισσότεροι γνωρίζουν τι να κάνουν. Πρέπει καταρχήν να αφαιρεθεί το κεντρί και να πάτε στο φαρμακείο, εκτός αν διαθέτετε όλα τα απαραίτητα. Το τσίμπημα της μέλισσας προσβάλλει με όξινο δηλητήριο κι εξουδετερώνεται με μια βάση όπως η αμμωνία. Το τσίμπημα της σφήκας είναι βασικό κι εξουδετερώνεται με οξύ όπως το ξύδι ή το λεμόνι. Πώς τις ξεχωρίζετε? Καταρχήν η σφήκα δεν πεθαίνει όπως η μέλισσα μετά το τσίμπημα. Επίσης η σφήκα είναι συνήθως μεγαλύτερη, με εντονότερα χρώματα.
-Τσιμπούρια: αν δείτε πάνω σας ένα μαύρο πράγμα που μοιάζει με ελιά, αλλά στο σημείο αυτό δεν είχατε ελιά, τότε έχει κολλήσει πάνω σας τσιμπούρι. Μην πανικοβάλλεστε και μην σπεύσετε να το αφαιρέσετε τραβώντας το. Το τσιμπούρι βάζει πρακτικά το κεφάλι του μέσα στο δέρμα, οπότε τραβώντας το απότομα, κινδυνεύετε να αφήσετε μολυσματικά υπολείμματα. Αν υπάρχει φαρμακείο / νοσοκομείο κοντά πηγαίνετε άμεσα. Σε κάθε άλλη περίπτωση ρίξτε στην περιοχή λάδι, ώστε να πνίξετε το τσιμπούρι και να βγει προς τα έξω, ώστε να μπορέσετε να το αφαιρέσετε σωστά. Τα μεγέθη των τσιμπουριών ποικίλλουν από μικρά σε μέγεθος κεφαλής πινέζας μέχρι πολύ μεγάλα, σα σκαθάρια.
-Σκορπιοί: Συνήθεις κάτοικοι στις ξέρες κάτω από πέτρες οι σκορπιοί δεν είναι πάντα μαύροι όπως πολλοί νομίζουν κι ότι όταν είναι τυλιγμένοι με την ουρά γύρω από το σώμα τους πιθανόν να μην τους καταλάβετε, συνεπώς προσοχή. Ο σκορπιός μπορεί να είναι ακόμα και μπεζ και να μοιάζει κάπως σα λάστιχο το καβούκι του (δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω). Ενδέχεται να μπει ανάμεσα στα κουφώματα και να μείνει κουλαριασμένος και ακίνητος (αν δείτε κάτι περίεργο ανοίγοντας το παράθυρο προσοχή πριν κινηθείτε). Σίγουρος τρόπος να τον σκοτώσετε, εκτός από χοντρά παπούτσια τύπου αρβύλας, είναι να του κόψετε την ουρά! Ξεπλύνετε καλά το χώρο της "μάχης" για τυχόν υπολείμματα δηλητήριου.

Και το περίεργο tip:
Τρώτε σε ένα ταβερνάκι και οι μύγες δε σας αφήνουν να απολαύσετε τα μεζεδάκια σας. Ζητήστε σε ένα αλουμινόχαρτο να σας βάλουν λίγο καφέ και με ένα σπίρτο να τον ανάψουν. Ο καφές σιγοκαίγεται και η μυρωδιά απωθεί τα έντομα! Απίστευτο? Το δοκιμάσαμε πρόσφατα και ισχύει!

Καλές διακοπές.

Da Lu restaurant - my honest opinion


Αχχχχχχχχχ δυσκολεύομαι. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω!

Λοιπόν... δε συνηθίζω την αρνητική κριτική - απόδειξη τα προηγούμενα άρθρα μου. Ναι, προφανώς έχω πάει σε ξενοδοχεία, εστιατόρια κτλ που δε μου άρεσαν, αλλά δεν το έχω γράψει, γιατί κάτι που δε με ενθουσιάζει ή δεν ανταποκρίνεται στις "ιδιοτροπίες" - γούστα μου, δε σημαίνει ότι είναι απαραίτητα κακό κι ότι σε κάποιον άλλο επίσης δε θα αρέσει. Προσωπικά απλά δεν ξαναπάω, δεν το προτείνω και γενικά ούτε λέω, ούτε γράφω κάτι σχετικό. Όμως dear readers... το ιταλικό εστιατόριο Da Lu στο Κεφαλάρι προσπάθησε και κέρδισε επάξια κάθε δυσφημιστική γραμμή που ακολουθεί. Το κακό φαγητό να το ανεχτώ ως ενός σημείο, όταν όμως συνδυάζεται και με ανάλογη συμπεριφορά, το καυτηριάζω.

Είχα λοιπόν αγοράσει ακόμη ένα κουπόνι deal site για να δοκιμάσω κάτι καινούριο. Κι η τραγελαφική ιστορία για γέλια και για κλάματα ξεκινάει κάπως έτσι:

Φτάνουμε στο μαγαζί και μας βάζουν να κάτσουμε έξω στη βεράντα. Ωραία ως εδώ. Α ναι, ξέχασα ότι το τραπεζάκι ήταν χαλασμένο και με το που ακούμπαγες ξεκίναγε η τραμπάλα. Τέλος πάντων ψιλοπράγματα σκεφτήκαμε με τον καλό μου. Το μενού φαινόταν υπέροχο. Στα 29€ του deal περιλαμβάνονταν ορεκτικό, σαλάτα, 2 κυρίως, 1 γλυκό, κουβέρ και νερό. Παραγγείλαμε λοιπόν:
- ορεκτικό μια ποικιλία ιταλικών αλλαντικών
- σαλάτα με μαρούλι, μανιτάρια, αβοκάντο και σάλτσα μουστάρδας
- 2 κυρίως pasta με σολωμό
- 1 panacotta
- και 2 ποτήρια λευκό κρασί εκτός του κουπονιού.
Το κουβέρ ήρθε σχετικά γρήγορα και "πέσαμε με τα μούτρα" στα ψωμάκια. Νόστιμες πράσινες ελίτσες και λάδι με καυτερή πιπεριά που προσέδιδε μια ιδιαίτερη και πικάντικη νοστιμιά. Πραγματικά μου άρεσαν σε συνδυασμό με το 1 και μοναδικό πράγμα που με ξετρέλανε στο μαγαζί. Κι όταν λέω 1 εννοώ ΕΝΑ: ένα από τα τέσσερα ψωμάκια ήταν καταπληκτικό... τα υπόλοιπα 3 ήτανε αρκετά μπαγιάτικα. Η πείνα μου είχε φτάσει στο κατακόρυφο κι ένιωθα μισός άνθρωπος - όπως συνηθίζω να λέω όταν λιμοκτονώ. Περίμενα πώς και πώς τα πιάτα! Ε και τελικά περίμενα πολύ. Γιατί? Μα γιατί εξυπηρετούνταν όλοι οι υπόλοιποι ταχύτερα από εμάς. Κάποια στιγμή εν πάσει περιπτώσει φτάνει η σαλάτα και το ορεκτικό. Η διακόσμηση των πιάτων δε θύμισε σε τίποτα κανένα από τα πιάτα που είχαν παρελάσει τόση ώρα μπροστά μου, για να κάτσουν τελικά σε διπλανά στομάχια. Ακόμα και τα ίδια τα πιάτα ήτανε διαφορετικά!!!! Ποσότητες μέτριες προς μικρές θα τις χαρακτήριζα. Αλλαντικά κακής ποιότητας - πιθανότατα γνωστής αλυσίδας supermarket - και για τη σαλάτα τι να πω τώρα? Το μαρουλάκι είχε κρατήσει πολύ νερό και όλα τα υλικά ήταν κυριολεκτικά βουτηγμένα σε αυτή τη σάλτσα μουστάρδας. Μουστάρδα με λαχανικά φάγαμε δηλαδή. Not good, όμως τρωγόταν τουλάχιστον. Το ζενίθ - ή να πω το ναδίρ καλύτερα? - αποτέλεσαν τα κυρίως πιάτα, όταν βέβαια ο μάγειρας, ο ιδιοκτήτης, ο υπάλληλος - δεν ξέρω και δε με νοιάζει ποιος έφταιγε - αποφάσισαν ότι κι αυτοί οι 2 έρμοι που περιμένουν καρτερικά πρέπει να φάνε επιτέλους. Μόνο που αν τα προηγούμενα με κάποιο τρόπο κατέβαιναν στον οισοφάγο, η μακαρονάδα δεν τρωγότανε. Δεν τρωγότανε λέμε! Καταρχήν δεν ήτανε μακαρόνια και σολωμός με σάλτσα. 'Ητανε σάλτσα με μακαρόνια και σολωμό. Πιο απλά: ο σολωμός βρώμαγε, τα μακαρόνια οκ ήτανε al dente, όμως όλα αυτά ήτανε βουτηγμένα σε έναν πηχτό χυλό που με αηδίαζε και που μου θύμιζε έντονα μαγειρική του '80. Το άφησα το πιάτο μου. Το αγόρι μου κατέληξε με στομαχόπονο για το υπόλοιπο της νύχτας. Ευτυχώς ήρθε η panacotta να μας αλλάξει τη γεύση. Εξάλλου... πόσο χάλια θα μπορούσε να είναι μια panacotta, καθότι συγκαταλέγεται στα εξορισμού νόστιμα μαζί με την pizza και κάποια ακόμα?
Όταν ζητήσαμε το λογαριασμό μας ενημέρωσαν προφορικά ότι χρωστάμε 14€ για το κρασί. Hello??? Αυτό που ονομάζεται Νόμιμη Απόδειξη θέλω να μου δώσεις. Τους σπάσαμε τα νεύρα τόση ώρα που δε σηκωνόμασταν και τελικά συνειδητοποίησαν ότι χωρίς το μαγικό χαρτάκι δε θα μαζεύανε πράγματα. Φυσικά ήρθε απόδειξη μόνο για το κρασί και ούτε λόγος για απόδειξη από το κουπόνι της προσφοράς όπως επιβάλλεται. Φασαρία δεν έκανα, διότι είχα κουραστεί με την κατάσταση και το περασμένο της ώρας.

Αυτάαααααααααα. Μην πάτε. Εξάλλου οι τιμές είναι και αδικαιλόγητα ακριβές. Σαλάτες > 10€, ορεκτικά > 12€, κυρίως > 20€. Δεν ξέρω αν τα τραπέζια των "κανονικών" πελατών είχαν καλύτερο φαγητό, το δικό μας πάντως άνετα το στέλνανε στην εκπομπή "Εφιάλτης στην Κουζίνα". Όσο για την αντιμετώπιση των πελατών με διαχωρισμό σε 2 τροχιές είναι passé και δήθεν. Τελεία.

Highlight της βραδιάς εκτός από το ψωμάκι που μοιραστήκαμε στα 2, ήτανε οι γείτονες. Όταν το αγόρι γνωρίζει το κορίτσι στους γονείς μπορεί να προσφέρει αβίαστα διασκέδαση στα γύρω τραπέζια. Ειδικά όταν μιλάνε δυνατά μάλιστα, είναι ευδιάκριτες όλες εκείνες οι μικρές στιγμές αμηχανίας. Πολύ γέλιο. Πάντως νομίζω το κορίτσι εγκρίθηκε. Φάνηκε πολύ συμπαθής κι εξάλλου ήταν και οι 2 από καλό σπίτι.

Καλό υπόλοιπο εβδομάδας να έχετε.

Ένα Λουτράκι... όπως παλιά


Και καθώς το Σαββατοκύριακο πλησιάζει κι ετοιμάζομαι για ένα ακόμη μπανάκι, αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο πολυαγαπημένο μου Λουτράκι, όπου έχω κάνει αμέτρητες καλοκαιρινές βουτιές τόσα καλοκαίρια.

Παλιά το Λουτράκι αποτελούσε κοσμικό καλοκαιρινό θέρετρο κι έσφυζε από ζωή. Κλασικές ελληνικές οικογενειακές διακοπές, αλλά και τουρίστες από αυτούς που ονομάζουμε "επιφανείς" - όπως Βρετανοί, Γερμανοί - συνέρρεαν καθημερινά γεμίζοντας τον παραλιακό δρόμο. Με τα χρόνια η τουριστική ακμή της περιοχής έφθινε αφενός επειδή οι ντόπιοι δε φρόντισαν να αναπτύξουν σωστά την τουριστική εισροή (βλ. βρώμικοι δρόμοι, νοοτροπία '80 στην εστίαση, άναρχη πολεοδομική δόμηση κτλ), αφετέρου δε οι νησιωτικοί προορισμοί είναι αναμφίβολα πιο εξωτικοί κι ελκυστικοί για καλοκαιρινές διακοπές. Φέτος λοιπόν δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της τάσης αναζήτησης κοντινών και ισοδύναμα φτηνότερων προορισμών το Λουτράκι ζει (κατά κάποιο τρόπο) τις παλιές του δόξες.

Το περασμένο Σ/Κ που ήμουν πάλι εκεί εντυπωσιάστηκα από την πληθώρα καινούριων, πιο μοντέρνων και σύγχρονων μαγαζιών που ξεπετάχτηκαν στην παραλία καθώς και από την κοσμοσυρροή. Μου έφτιαξε η διάθεση πραγματικά, γιατί σίγουρα το να περπατάς και να μην υπάρχει ψυχή γύρω μπορεί να είναι διασκεδαστικό μια φορά, αλλά καταντάει καταθλιπτικό και μελαγχολικό. Πολύ ζωντάνια στη μικρή κωμόπολη: καφετέριες, νέα trattoria από Έλληνα μάλιστα που δούλευε 20 χρόνια στη Φλωρεντία (!), frozen yoghurt, τα πάντα. Το highlight μου ήταν όταν στη βραδινή βόλτα συνάντησαμε μια κοπέλα που πουλούσε απίστευτα χειροποίητα κοσμάματα κι αγόρασα το βραχιολάκι που φαίνεται στην παρακάτω φωτό. Ήτανε πολύ γλυκιά και όλα ήταν πολύ φτηνά και πανέμορφα... (Αν πάει κάποια κοπέλα Λουτράκι κι ενδιαφέρεται, ας μου στείλει μήνυμα να της πω μπροστά σε ποιο μαγαζί έχει τον πάγκο της)

Σας αφήνω με λίγες φωτό και σας εύχομαι καλό Σ/Κ!! Αν πεταχτείτε ως το λουτράκι για μια βόλτα ελπίζω να περάσετε τέλεια.




Βραδινό παγωτάκι (για τη χώνεψη, lol) στο Art cafe λίγο πριν τους καταρράκτες 

Νέο βραχιολάκι και υπέροχη ρετρό ταντούλα θαλάσσης. Happy me!


Παραλία Λουτρακίου


These... shoes... are made for walking... on the greek islands!



Καλημέρα και καλό μήνα!!!

Είμαι πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη τον τελευταίο καιρό, γιατί τελείωσα με κάποιες υποχρεώσεις - στόχους που είχα βάλει και που με κρατούσαν πίσω από άλλα πράγματα που ήθελα να ξεκινήσω. Τι καλύτερο λοιπόν από το να κάνεις νέα σχέδια οργανώνοντας παράλληλα τις καλοκαιρινές διακοπές!

Μπαίνοντας ο Ιούλιος οι περισσότεροι ξεκινάνε εξορμήσεις σε νησάκια και άλλους παραθαλάσσιους προορισμούς. Οι περισσότερες επίσης κοπέλες είμαι βέβαιη πως γνωρίζετε πολύ καλά τι θα πει περπατημα σε καλντερίμια. Για όσες όμως δεν είναι σίγουρες τι παπούτσια πρέπει να κουβαλήσουν στις διακοπές ή για όσες απλά ενδιαφέρονται να δουν τις δικές μου προτιμήσεις αυτές είναι οι επιλογές μου:

Πλατφόρμες Lollipop 2010 (60€ on sales 40% off)
Geox sandals 2012 (40€ on sales 50% off)
Γενικά προσπαθώ να μην κουβαλάω πολλά πράγματα όταν ταξιδεύω (κάποιες φορές οι προσπάθειες ναυαγούν - lol). Από παπούτσια λοιπόν, διαλέγω μία σαγιονάρα και μία πλατφόρμα που να ταιριάζουν με τα περισσότερα ρούχα, ώστε να έχω μαζί μου ένα ζευγάρι ίσια και ένα ακόμη ψηλά για κάθε περίσταση. 

Δηλώνω επίσης, ότι προτιμώ να αγοράζω ένα ζευγάρι παπούτσια, αλλά αυτά να είναι καλά και πολύ άνετα στο περπάτημα, οπότε να δικαιολογούν την αυξημένη τιμή τους. Τα Geox που πήρα προολίγων ημερών τα έχω λατρέψει και εξαίρω την ποιότητά τους (εξαίρω! Ακούγεται τόσο αστείο στην περίπτωση αυτή) συνεχώς. Όπως βλέπετε από τις φωτό δεν είναι τελείως ίσια, έχουν κάποιους πάτους από κάτω ειδικούς για περπάτημα, ενώ το πάνω μέρος είναι μελετημένο έτσι ώστε να βοηθάει το πέλμα να αναπνέει και να μην το υπερφορτίζει με κραδασμούς. Έχω κι άλλα παπούτσια της ίδιας εταιρείας (κλειστά για το χειμώνα) κι έχω καταλήξει πως η Geox είναι η καλύτερη στον τομέα της άνεσης. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα. Όσο για τα πολυαγαπημένα μου Lollipop είναι και τρισχαριτωμένα και ελαφριά για να μην κουράζομαι (τις προάλλες μπήκα σε κάποιο κατάστημα Lollipop και τα είδα στις προσφορές παλαιότερων συλλογών με 40€).

That's all για σήμερα. Επιστρέφω στις δουλίτσες μου κι εύχομαι όσοι ξεκινούν ήδη διακοπές να ρίξουν καμιά βουτιά και για τους υπόλοιπους. 

Filiston - Best "tavernaki" ever under the Acropolis


Αν έπρεπε να διαλέξω το αγαπημένο μου μέρος στο κέντρο της Αθήνας, αυτό θα ήταν οπωσδήποτε το Φίλοιστρον:
http://www.filistron.com/

Πρόκειται για το πιο χαριτωμένο κι αυθεντικά ελληνικό ταβερνάκι επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Καλοκαιρινές βραδιές στη βεράντα με ουζάκι, το αεράκι να δροσίζει την ατμόσφαιρα κι απέναντι η Ακρόπολη φωτισμένη. Αν δεν έχετε πάει ποτέ, τότε σίγουρα χάνετε.

Η θέα από τη βεράντα του "Φίλοιστρον"
Αν κάποια στιγμή τύχει να φιλοξενήσω ξένο στην πόλη, το Φίλοιστρον θα είναι στις πρώτες επιλογές μου. Το μόνο πρόβλημα που θα συναντήσετε είναι ότι συχνά δεν δέχονται κρατήσεις (ανάλογα την ώρα, μέρα κτλ, τηλεφωνείστε πάντως και θα εξυπηρετήσουν) κι αν πάτε ενδεχομένως χρειαστεί να περιμένετε αρκετή ώρα. Χτες πήγαμε ξανά, έπειτα από αρκετό καιρό και μολονότι η αναμονή κυμάνθηκε στα 45' δε μας χάλασε καθόλου η διάθεση. Οι υπεύθυνοι, αφού μας ενημέρωσαν σε πόση ώρα υπολογίζουν να αδειάσει το επόμενο τραπέζι, κράτησαν το όνομά μας, ώστε στο μεταξύ εμείς να απολαύσουμε τον περίπατο ως το Ηρώδειο. Η βόλτα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου είναι θεραπευτική: περπάτημα ανάμεσα σε κόσμο με υπόκρουση από κιθάρες και μελωδίες πλανόδιων μουσικών. Φτάνοντας στο χώρο του Ηρώδειου προμηθεύτηκα και το φυλλάδιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Κάθε χρόνο θέλω να παρακολουθώ αν είναι δυνατό μια παράσταση - πέρσι δεν τα κατάφερα, αλλά φέτος ήδη βρήκα δύο πολύ ενδιαφέρουσες και σύντομα θα πάω να προμηθευτώ εισιτηριάκια. Excited!

Στο θέμα μου όμως, γιατί αν αρχίσω να μιλώ για την Αθήνα δε θα τελειώσει αυτό το άρθρο... Φίλοιστρον λοιπόν. Εδώ θα χορτάσετε μεζέδες και ούζο. Ο κατάλογος δε διαθέτει κυρίως πιάτα, αλλά σαλάτες, διάφορα ορεκτικά και ποικιλίες τυριών, αλλαντικών και λουκάνικων από κάθε γωνιά της Ελλάδας και της Κύπρου. 
Hungry or not?
Βρίσκω υπέροχη τη λεπτομέρεια με το ζωγραφισμένο "Φίλοιστρον" πάνω στα πιάτα.
Οι μερίδες είναι πολύ μεγάλες λαο οι τιμές κανονικές: σαλάτες από 6€, ορεκτικά από 5€, ποικιλίες 12~16€. Χτες 2 άτομα πληρώσαμε με το π-ι-οτό 20€/άτομο, όμως σκάσαμε από το φαγητό. Μη βιαστείτε να το κρίνετε ως ακριβό ή όχι: σκάσαμε από το φαγητό συνεπάγεται μπορεί ενδεχομένως η τιμή να κατέβει στα 15€/άτομο και φυσικά στο σύνολο πρέπει να συνυπολογίστε και τη θέα. Στο τέλος συνήθως κερνάνε γλυκό!!

 Το καλύτερο πάντως είναι ότι το ταβερνάκι προσφέρεται για όλες τις ηλικίες. Είναι το μέρος που θα πάτε να τσιμπήσετε με τους φίλους σας, το τέλειο μαγαζί να επισκεφτείτε με το αγόρι ή την κοπέλα σας, αλλά και η πιο ιδανική επιλογή για να φέρετε τους γονείς σας (μα δεν έχουν πλάκα οι οικογενειακές έξοδοι? "Μας βγάλαν τα παιδιά μας έξω" φωνάζουν κι ενθουσιάζονται σα μωρά <3).

Ελπίζω να σας έπεισα να πάτε και να περάσετε πολύ όμορφα. Σας αφήνω με 2 δικές μου φωτογραφίες. Ciao! kiss

2009 βεράντα "Φίλοιστρον"
2012 Ηρώδειο

Côte d'Azur - 10 not to miss


Τελευταίο άρθρο για την υπέροχη εμπειρία της Νότιας Γαλλίας... μέρη που πρέπει να γνωρίσετε στο ταξίδι σας.

1. Βόλτα στις Κάννες και στη Νίκαια για να νιώσετε το ρυθμό της Μεσογείου.

2. Saint Tropez γιατί... επιβάλλεται. Είναι κρίμα να διανύσετε τόοσα km και να γυρίσετε χωρίς να έχετε επισκεφτεί τον πολυσυζητημένο αυτό προορισμό.

3. Lac de Sainte-Croix στο χωριό Salles du Verdon. Η διαδρομή στο εσωτερικό της γαλλικής Προβηγκίας είναι ονειρεμένη και οι δραστηριότητες στη λίμνη τόοοσο διασκεδαστικές.

Δε φαντάζεστε πόσο τέλεια ήταν εκείνη η μέρα! Ποδήλατο στο ποτάμι ανάμεσα σε καταρρακτάκια και βουτιές στα παγωμένα νερά. <3
4. Wine tasting!!!! Στην "πηγή" των φημισμένων γαλλικών κρασιών υπάρχουν πολλά επισκέψιμα κτήματα για δοκιμή κρασιού, ώστε να γευτείτε κάτι πέρα από τα τετριμμένα. Προσέξτε μόνο μη μεθύσετε!

5. Monaco για μια γρήγορη βόλτα στο τοσοδούλικο πριγκιπάτου των Grimaldi. Αν είστε και λάτρεις του μηχανοκίντου αθλητισμού θα έχετε την ευκαιρία να περπατήσετε το circuit!

6. Επίσκεψη στην πόλη των αρωμάτων, την Grasse.
http://www.grasse.fr/spip.php?page=accueil&id_rubrique=121
Στο παραπάνω link θα εντοπίσετε αρκετά εργαστήρια, εκ των οποίων τα περισσότερα διατηρούν ελεύθερη είσοδο. Θα σας ξεναγήσουν στους μυρωδάτους και πανέμορφους χώρους τους, θα σας μιλήσουν για την ιστορία των αρωμάτων και στο τέλος αν θέλετε μπορείτε να αγοράσετε από σαπούνια μέχρι κολώνιες σε ιδιαίτερα μπουκαλάκια. Προτείνω την parfumerie Fragonard. http://www.fragonard.com/


La route des parfums - Ο δρόμος των αρωμάτων
7. Τα μεσαιωνικά κάστρα της ευρύτερης περιοχής. Saint-Paul-de-Vence, Mougins και πολλά πολλά άλλα.


8. Τοπικές υπαίθριες αγορές. Μικροσκοπικά χωριουδάκια της γαλλικής επαρχίας γεμάτα χρωματιστούς πάγκους. Ειλικρινά θα σας γελάσω αν σας πω όνομα όσων είδαμε μιας και δε θυμάμαι πλέον. Αν όμως ψάξετε στο Internet ή ρωτήσετε κάποιον ντόπιο σίγουρα θα έχει κάποια να σας προτείνει.
Χωριουδάκι της Προβηγκίας

9. Menton. Όρια Γαλλίας - Ιταλίας. Από την άλλη πλευρά... Ventimiglia. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο ενθουσιάζομαι απίστευτα όταν βρίσκομαι σε σύνορα χωρών. Και η ευκαιρία για βόλτα στα ιταλικά παράλια νομίζω δε χάνεται. Ως το Sanremo τουλάχιστον αξίζει να ταξιδέψετε, έτσι για να μυρίσετε λίγο ιταλικό αέρα.

10. Cassis. Μικρό παραθαλάσσιο υπέροχο χωριουδάκι που δυστυχώς δεν είχαμε χρόνο να επισκεφτούμε, αλλά... όσο απίθανο κι αν μου φαίνεται ένα τέτοιο ταξίδι πάλι, η ζωή ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει.
Photo from http://blog.fraseryachts.com/wp-content/uploads/cassis.jpg  

Nα έχετε μια υπέροχη εβδομάδα kiss.


Dreamy holidays @Côte d'Azur, vol2 - Best hotel ever stayed


Bastide fleur de Pierre, hotel's site photo (ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα) 


Στο προηγούμενο post για τις διακοπές στην Κυανή Ακτή είχα αναφερθεί Bastide fleur de Pierre. Πρόκειται για έναν ξενώνα τύπου B&B (Bed & breakfast), στον οποίο η διαμονή κατακτά επάξια τον τίτλο του "ωραιότερου δωμάτιου" που έχουμε ως σήμερα μείνει με το αγόρι μου.
http://bastidefleurdepierre.com/en

Στην περιοχή Colle-sur-Loup που αναπτύσσεται περιμετρικά του μεσαιωνικού κάστρου του Saint-Paul-de-Vence ο Daniel και η γυναίκα του η Lulu μας φιλοξένησαν στην αναστυλωμένη βαστίλλη του 16ου αιώνα. Οι επισκευές και η ανακαίνιση αποπερατώθηκαν με δικές τους επίπονες προσπάθειες, ψάξιμο πολυετές και προσωπική εργασία από τον Daniel . Η προσοχή που έχει δωθεί στις λεπτομέρειες είναι εντυπωσιακή με τις σύγχρονες ανέσεις να συνδυάζονται άψογα με την ομορφιά της αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής. Πατώματα που ανακατασκευάστηκαν με τεχνοτροπίες άλλων αιώνων, ξύλινες βαριές πόρτες, παράθυρα γεμάτα λουλούδια, κοιλώματα στους τοίχους, ενδοδαπέδια θέρμανση, wi-fi, εξαερισμός και υπερσύγχρονα μπάνια.

Το δωμάτιο που επιλέξαμε για τη διαμονή μας ήτανε το Autour du Monde. Η Lulu φρόντιζε καθημερινά για την απόλυτη καθαριότητα.
Chambre "Autour du monde", hotel's site photo (ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα) 
Η ατμόσφαιρα του χώρου αποπνέει ζεστασιά και ρομαντισμό με έντονες καλλιτεχνικές πινελιές στη διακόσμηση: πίνακες, χαμηλός φωτισμός, θερμά χρώματα και μια παχιά υφασμάτινη κουρτίνα που χωρίζει το υπνοδωμάτιο με το τεράστιο κρεβάτι από την τουαλέτα. Στην τουαλέτα έχει διατηρηθεί μια ενδιαφέρουσα παλιά διαρρύθμιση με τη λεκάνη να τοποθετείται σε ένα τοσοδούλη δωμάτιο που διαχωρίζεται με πόρτα από το λουτρό.
Το πρωινό μας το απολαμβάναμε κάθε μέρα στον ανθισμένο κήπο δίπλα στην πισίνα. Δε θα εκπλαγείτε από την ποικιλία, την νοστιμιά ή την ποσότητα του φαγητού, αλλά θα χορτάσετε. Μπαγκέτες, σπιτική μαρμελάδα, κέικ, υλικά για τόστ, καφές και πορτοκαλάδα. Η πισίνα είναι μικρή, πολύ μικρή για να ακριβολογώ, όμως ταιριάζει όμορφα στο περιβάλλον της Bastide και μου άρεσε πιο πολύ από τις γαλλικές ακτές (Η Ελλαδίτσα μας έχει μακράν τις ωραιότερες θάλασσες)!



Η θέα από το δωμάτιο με το κάστρο στο βάθος (στη φωτό δε φαίνεται καλά, πάντως ήτανε υπέροχα)
Βραδινή λήψη του κάστρου στο Saint-Paul-de-Vence
Όσον αφορά τις τιμές - κατά τη γνώμη μου πάντα - είναι κανονικές για budget εξωτερικού, όπου δεν ψάχνει συνήθως κάποιος για τα 50€ που μπορεί να βρει το studio στις Κυκλάδες. Με -10% έκπτωση που μου προσέφεραν το Autour du monde μας κόστισε 110€/βραδιά. Για την υψηλή τουριστική περίοδο της Νότιας Γαλλίας και την παρεχόμενη ποιότητα υπηρεσιών αξίζει να το δοκιμάσετε, γιατί απλά είναι υ π έ ρ ο χ ο.

Αν είστε γαλλομαθείς έχετε ένα σημαντικό προσόν, καθότι τα αγγλικά του Daniel και της Lulu δεν ήταν το δυνατό τους σημείο, αν κι έκαναν φιλότιμες προσπάθειες. Αν περιορίζεστε στα bonjour, bonsoir, comment allez-vous, μην κάνετε το σφάλμα να συνεννοηθείτε στη γλώσσα τους. Το ζεύγος θα ξεκινήσει να μιλάει ασταμάτητα και με την ταχύτητα της μητρικής γλώσσας κι εσείς θα τους κοιτάτε αποσβολωμένοι, όπως συνέβη σε ένα ζευγάρι δύστυχων Αμερικάνων που διέμεναν την ίδια περίοδο με μας.

Χαλάρωση, ρομαντισμός, νοσταλγικότητα... Bastide fleur de Pierre, je t' adore. Daniel et Lulu, merci pour tout.


PS - η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Στο συγκεκριμένο B&B έχει μείνει κι ο διάσημος Έλληνας σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς!

Category: 3 σχόλια

Dreamy holidays @Côte d'Azur, vol1


Όσο καλοκαιριάζει αναπολώ ταξίδια και χαζεύω παλιές φωτογραφίες που φέρνουν στο μυαλό γλυκιές αναμνήσεις. Το road trip του 2010 στην Κυανή Ακτή συγκαταλέγεται σίγουρα στις ωραιότερες μέχρι σήμερα εμπειρίες. Ο τίτλος άλλωστε που διάλεξα δεν είναι τυχαίος... dreamy holidays λοιπόν, με το όμορφο Saint-Paul-de-Vence.

Δεν ξέρω από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω με αυτό το ταξίδι. Τόσες πολλές εικόνες που έχω προσλάβει, τόσα νέα μέρη! Έχω μιλήσει σε παλαιότερα post για τις Κάννες, το Μονακό, το Saint-Tropez και τη λίμνη στο Salles-du-Verdon (links στο τέλος του άρθρου), αλλά ποτέ δεν έχω περιγράψει την ιστορία από την αρχή  και νομίζω πως πλέον ήρθε η στιγμή, so stay tuned.

Αεροπορικό ταξίδι μέχρι το Μιλάνο και μετά ενοικίαση αυτοκινήτου... Μετά από περίπου 2.5~3h οδήγηση στην εξαιρετική autostrade d' Italia (viva Italia!!! Ναι, ναι έχω έρωτα με την Ιταλία)....
See? I drove too!! 
 περάσαμε στη Γαλλία, όπου μεταξύ άλλων για πρώτη φορά - εμείς - συναντήσαμε αυτό το σύστημα διοδίων που πρόσφατα είδαμε και στην Ελλάδα:
Not my hand obviously. :P
Δε θα προβώ σε λεπτομέρειες για τα γέλια που κάναμε. Είναι προφανής άλλωστε η έκλπηξή μας... μπήκαμε στον κόπο μέχρι και φωτό να βγάλουμε. 1h ακόμα και φτάσαμε στον προορισμό μας, την περιοχή Colle-sur-Loup στο Saint-Paul-de-Vence. Κάπως έτσι το ταξίδι μόλις άρχισε!
La Bastide, photo from the hotel's site

Μείναμε στο Bastide fleur de Pierre:
στο δωμάτιο Autour du Monde, το ωραιότερο ίσως που έχουμε μείνει ως τώρα.
Chambre "Autour du monde", photo from the hotel's site
Λεπτομέρειες για τον ξενώνα στο επόμενο post, μιας και νομίζω του αξίζει ένα ολόκληρο αφιέρωμα. Αν θέλετε να πάρετε μια γεύση μπορείτε να διαβάσετε τη δική μου και άλλες κριτικές στο tripadvisor                 
http://www.tripadvisor.com/ShowUserReviews-g608808-d1810057-r76549084-Bastide_Fleur_De_Pierre-La_Colle_sur_Loup_French_Riviera_Cote_d_Azur_Provence.html#CHECK_RATES_CONT

Το χωριό είναι ιδανικό αν επιθυμείτε τη χαλάρωση, σε περιοχή κοντά στα αστικά κέντρα της Νίκαιας και των Καννών. Το Saint-Paul-de-Vence είναι απλά μαγευτικό. Πρόκειται για ένα μεσαιωνικό κάστρο που διατηρείται στο ακέραιο, γεμάτο χρώματα και φώτα (φανταστείτε τη λατρεμένη Μονεμβασιά, αλλά πολύ μεγαλύτερη και πολύ πιο ζωντανή).

Περπατώντας στα καλντερίμια η ιστορία μοιάζει να έχει σταματήσει στην περίοδο των ιπποτών. Αναπαλαιωμένα πέτρινα σπίτια, στενά σοκάκια φωτισμένα με φαναράκια δίνουν την αίσθηση μιας άλλης πιο ρομαντικής εποχής. Γκαλερί με πολύχρωμους πίνακες και περίτεχνα κοσμήματα ξεπηδούν σε κάθε γωνιά. Εστιατόρια με βεράντες γεμάτες μικρά μεταλλικά τραπεζάκια και ομπρέλες και πολύβουα μικρά μπαράκια με ξύλινους πάγκους δίνουν μια νότα ζωντάνιας στους στενούς δρόμους του κάστρου.

Όπως παντού σχεδόν στο εξωτερικό, έτσι κι εδώ τα εστιατόρια κλείνουν την κουζίνα πολύ νωρίς γύρω στης 21.00. Γίναμε πολλάκις αποδέκτες του "Désolé, la cuisine est fermée" (ελληνιστί: λυπάμαι, η κουζίνα έκλεισε) ωσότου ανακαλύψαμε το La Sierra - τον "ήρωα", όπως ονομάσαμε τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου. Ο ήρωας είναι ένας Ιταλογάλλος που σερβίρει και στης 23.00. Το εστιατόριο βρίσκεται στην περίμετρο των τειχών με απίστευτη θέα στα γύρω χωριουδάκια. Χαριτωμένη διακόσμηση με κήπο και βεραντούλα γεμάτη λουλούδια και χαλαρή μουσική. Η εξυπηρέτηση ασύγκριτη: ο "ήρωας" είναι ευγενικός, πρόσφαρος και πολύγλωσσος (γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά). Τα πιάτα πεντανόστιμα με αρκετά σπιτική γεύση, το κρασί - που λάτρεψα - ιδιαίτερο και ελαφρύ, ενώ οι τιμές κυμαίνονται σε λογικά πλαίσια για τα δεδομένα της περιοχής.
Νοσταλγία...
La Sierra
Η συνέχεια του ταξιδιού στα προσεχή άρθρα. Ως τότε πολλά φιλιά. kiss

Links άρθρων για τη Νότια Γαλλία:

PS - Η άσχετη πληροφορία της ημέρας: Πέρσι στο Φεστιβάλ των Καννών το Saint-Paul-de-Vence έγινε γνωστό, γιατί εδώ έμεινε ο Leonardo Di Caprio και η Blake Lively. :P

Thanks for reading

Ads 468x60px

Featured Posts

http://timefortrips.blogspot.com/. Από το Blogger.